Przewlekła niestabilność więzadła krzyżowego przedniego ACL
Więzadło krzyżowe przednie ACL jest drugim najczęściej uszkadzającym się więzadłem w kolanie. Jednocześnie jest numerem jeden jeśli chodzi o najczęstszą przyczynę wykonywania zabiegów operacyjnych z powodu niestabilności stawu kolanowego. Przyczyną uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego jest w większości przypadków uraz skrętny, najczęściej w ruchu pivota (skręcenie kolana do wewnątrz przy lekko ugiętej nodze). Uszkodzeniu może uleć jeden lub oba pęczki więzadła. Ten typ uszkodzeń jest typowy dla sportów, w których często wykonuje się ruchy skrętne kolanem, np. koszykówka, piłka ręczna, tenis.
Często zdarza się, że pacjent ma nierozpoznane uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego i w związku z tym ma źle prowadzone leczenie. Część pacjentów w ogóle nie zgłasza się do lekarza. W takich przypadkach dochodzi do przewlekłej niestabilności więzadła krzyżowego przedniego.
Przewlekła niestabilność więzadła krzyżowego przedniego ACL – objawy
Można wyróżnić trzy grupy pacjentów z przewlekłą niestabilnością więzadła krzyżowego przedniego:
- pacjenci, którzy odczuwają niestabilność kolana na co dzień, przy wykonywaniu czynności dnia codziennego
- pacjenci, którzy odczuwają niestabilność kolana przy uprawianiu sportu, zwłaszcza sportów, w których często wykonuje się ruchy skrętne kolanem, np.: koszykówka, piłka ręczna, tenis, itd.
- pacjenci, którzy odczuwają tzw. „pykanie”, przeskakiwanie w kolanie, ale nie przeszkadza im to i nie czują, aby z kolanem działo się coś złego
Pacjenci, którzy odczuwają niestabilność kolana okresowo mają skręcenia kolana, problemy z puchnięciem i bólem kolana. Czasem kolano może się zablokować.
Przewlekła niestabilność więzadła krzyżowego przedniego ACL – diagnostyka
- badanie przez lekarza ortopedę (test Lachmana i test Pivot Shift)
- wywiad lekarski
- rentgen – u osób powyżej 40 roku życia lub u osób, u których doszło do zmian zwyrodnieniowych w stawie z powodu długotrwałej niestabilności. U osób młodych raczej nie wykonuje się rentgenu.
- rezonans magnetyczny, który pozwoli określić stopień uszkodzenia stawu i typ uszkodzenia więzadła
Zdarzają się sytuacje, że pacjenci mają uszkodzony tylko jeden pęczek więzadła krzyżowego przedniego zarówno w uszkodzeniach pierwszorazowych i przewlekłych. Najczęściej uszkadza się pęczek tylno-boczny, odpowiadający za niestabilność rotacyjną. Zdarza się, że niektórzy ortopedzi wykonują tylko test szuflady, który nie wykazuje niestabilności związanej z uszkodzeniem pęczka tylno-bocznego. Jeżeli lekarz nie wykona dodatkowo testu pivota (test wykrywający niestabilność związaną z uszkodzeniem pęczka tylno-bocznego), to kolano w badaniu lekarskim wydaje się stabilne, choć tak naprawdę w związku z uszkodzeniem pęczka tylko-bocznego stabilne nie jest.
Przy uszkodzeniu tylko pęczka przednio-przyśrodkowego pacjenci z reguły są w stanie dobrze kontrolować staw kolanowy za pomocą mięśni.
Przewlekłą niestabilność leczy się wykonując operację rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego
W niektórych przypadkach, gdy zachodzi podejrzenie dużego ryzyka nawrotowej niestabilności stawu kolanowego wraz z rekonstrukcją więzadła krzyżowego przedniego wskazane jest wykonanie operacji rekonstrukcji więzadła przednio-bocznego .
Więcej informacji na temat sposobów leczenia przewlekłej niestabilności więzadła krzyżowego przedniego, opis przebiegu operacji zilustrowany animacją 3D oraz informacje o postępowaniu pooperacyjnym znajduje się TUTAJ